Sadece çocuklarda değil genç yetişkinlerde de sıklıkla gözlemlenen bir bağımlılık türü olan oyun bağımlılığı, özellikle ekran karşısında saatlerce oyun oynama alışkanlığına işaret etmektedir. Oyun, bebeklikten başlayarak insanın yaşamı boyunca çeşitli biçimlerde ortaya çıkan ancak bireyin büyümesi ile biçim değiştirse de boş zaman geçirme ve eğlence aracı olarak her zaman varlığını sürdüren bir etkinliktir. Oyun, hayal gücü ile ilgili olup belirli bir düzeyde öğretici ve eğitici etkilere de sahiptir. Ancak son yıllarda oyunların video oyunlarına, dijital oyunlara ve sanal oyunlara doğru evrimi ile teknoloji bağımlılığına eşlik eden oyun bağımlılığının da gündeme gelmesine yol açmıştır.

Oyun bağımlılığının belirtileri kısaca şu şekilde açıklanabilir;

Bahsedilen bu belirtilen birkaçının gözlemlendiği ve bireyin oyun oynama süresinin giderek arttığı durumlarda bağımlılıktan bahsedilebilir. Bağımlılık karşısından çeşitli bireysel önlenmeler alınabileceği gibi profesyonel yardıma başvurmak da gerekebilir. Bireysel olarak alınabilecek önlemler arasında, oyun oynama süresini kısıtlama, sosyal ilişkileri ve yüz yüze iletişimleri arttırma, oyun yerine konulabilecek hobi ya da aktivite edinme, sanatsal ve kültürel aktivitelere yönelme, oyun oynamayı sağlayan araçlara erişimi sınırlandırma gibi önemler sayılabilir.